Guido Migliozzi heeft de 104de editie van het KLM Open op zijn naam geschreven.
Op The International nabij Amsterdam trok de Italiaan in een bloedstollende ontknoping (play-off) aan het langste eind.
Joost Luiten was op een gedeelde vijftiende plaats de beste Nederlander. De winnaar heette dus niet Mikko Korhonen, die drie van de vier dagen aan de leiding ging. De Fin zakte, toen de spanning naar kookpunt steeg, door het ijs. Ook ‘grote’ namen en meervoudige winnaars als Rasmus Højgaard, Matt Wallace en Matteo Manassero trokken ‘m in kansrijke positie niet over de streep. Uit de groep van meer dan tien kanshebbers bleven uiteindelijk drie minder voor de hand liggende gegadigden over, die het in een play-off moesten uitvechten: Marcus Kinhult, Jo Dean en Guido Migliozzi. Dat trio had daarvoor aan een score van -11, waarmee Korhonen de dag was begonnen, voldoende.
‘Toen dacht ik: als ik dit aankan, kan ik alles aan’
Onbeschrijflijk
Het deed even terugdenken aan de legendarische play-off in het KLM Open van 1989 op de Noordwijkse met drie spelers, waar José-María Olazábal pas na negen holes Roger Chapman en Ronan Rafferty van zich had afgeschud. Zo lang duurde deze play-off niet. Na drie birdies op de eerste extra hole, gingen Dean en Kinhult bij de replay van hole 18 in de fout. Daardoor had Migliozzi dit keer wel genoeg aan een birdie.
“Dit is een onbeschrijflijk gevoel”, stamelde de Italiaan na afloop. Hij dacht even terug aan hole 10, waar hij zijn bal kwijtraakte en net na de toegestane zoektijd van drie minuten terugvond. Maar hij moest dus een nieuwe, bal slaan. “Die ik perfect raakte. Toen dacht ik: als ik dit aankan, kan ik alles aan. Ik heb daarna nooit gedacht dat het gedaan was. Het is zo mooi om hier als winnaar te staan.”
Verder lezen? Dat kan op de website van Golf.nl